Taniec, balet, lekkość, a przede wszystkim ruch to punkty wyjścia najnowszej kolekcji La Mania na Wiosnę/Lato 2014.

Taniec ukształtował  konstrukcję większości zaprezentowanych modeli, które są eleganckie,
a zarazem pełne energii. Podstawową formą wokół której skupiły cię kroje jest koło odmieniane
na wszystkie możliwe sposoby: są więc rozkloszowane suknie, są spódnice cięte z koła i rękawy
w formie dzwonków. Nawiązaniem do świata klasycznego baletu jest z kolei błyszcząca satyna
w pastelowych barwach pudrowego różu i złoto-żółtego szampana.

 - „Nie chciałam jednak motywu baletu interpretować w sposób oczywisty, wprost. Za wszelką cenę chciałam ustrzec się zbyt oczywistego romantyzmu.” mówi Joanna Przetakiewicz. La Mania słynie bowiem ze stylu minimalistycznego, oszczędnego w ozdoby i wzory. Dlatego motyw tiulowego tutu
- rodem z klasycznego baletu - jest obecny, ale pojawia się bardzo dyskretnie – w formie halek. Unoszą one spódnice i nadają im objętości, przy jednoczesnym zachowaniu lekkości ich formy.

Stylistycznym leitmotivem najnowszej kolekcji są treny, zainspirowane motywem wodospadu.  Ten charakterystyczny efekt wysmuklenia osiągnięto także dzięki wprowadzeniu asymetrycznej długości – zastosowano ją w spódnicach o krótszych przodach i w rozkloszowanych tyłach wieczorowych sukien. Strzelistości nadają też sylwetce suknie o kroju syreny - bardzo wąskie u góry, rozszerzające się
ku dołowi, tworzące efekt rozkwitłych kielichów kwiatów.

Obok wieczorowych i koktajlowych kreacji są tez świeże, bardziej sportowe modele w duchu miejskiej elegancji. Wśród nich znajdziemy sukienki i płaszcze o fasonach zapożyczonych z męskiego krawiectwa (ukłon w stronę francuskiego szyku YSL), kobiece, zmysłowe sukienki z koszulowymi kołnierzykami, rozkloszowane spódnice, wąskie cygaretki, kielichowe bluzki i gorsetowe topy
z asymetrycznym drapowaniem po boku. Wszystkie te elementy składają się na graficzną garderobę , którą można swobodnie ze sobą mieszać, tworząc eleganckie zestawy. Miejski szyk spod znaku
La Manii nawiązuje do pełnego naturalności, niewymuszonego francuskiego stylu.

Wyszukaną konstrukcję, opartą na geometrii, konsekwentnie dopełniają zdecydowane kolory. Biel
i czerń zderzono z granatem i czerwienią w odcieniu świeżej maliny. Dużo jest też różnych odmian żółci – od tonów słonecznych, poprzez szampańskie złoto, aż po żywy, kanarkowy i limonkowy odcień. Zastosowany color blocking zainspirowały barwy obecne w pracach amerykańskiego abstrakcjonisty Ellswortha Kelly'ego, a także w twórczości jednego z głównych przedstawicieli sztuki kinetycznej, Alexandra Caldera. Z jego słynnych Mobiles zapożyczono też wspomniany wcześniej efekt unoszenia się form, zawieszonych, jakby grawitujących w przestrzeni.